De maag dient voor uw voeding (eiwitten) af te breken. Dit gebeurt met specifieke enzymen en maagzuur (Hcl). Als er eten in uw maag komt recht deze uit en wordt de aafgifte van Hcl gestimuleerd. Als er voldoende maagzuur in de maag zit is de zuurtegraad (ph) laag genoeg zodanig dat de eiwitten uit onze voeding deels worden afgebroken. Als de ph laag genoeg is zal de kringspier (Pyloris) tussen de darmen en de maag openen zodanig dat doe voeding verder kan vloeien naar de darm.
https://en.wikipedia.org/wiki/Pylorus#/media/File:Gray1050.png
Dit systeem kan falen. Ik geef 2 voorbeelden.
- Nu kan het zijn dat er in onze buik verminderde mobiliteit is tussen de darmen en de maag of structuren in de omgeving van de maag. In plaats dat de maag glijdt in zijn omgeving hangt hij eraan vast. Dit geeft (abnormale) trekkrachten op de maag. Hierdoor komt de maag op rek zonder dat er voeding in de maag zit en geeft de maag maagzuur af. Er is op dat moment dus een teveel aan maagzuur en dat kan leiden tot oprispingen.
- Als de ph niet laag genoeg is gebeurd de ledeging zeer moeizaam omdat de sluitspier tussen de maag en darm niet voldoende opent. Patienten voelen dat het eten op de maag blijft liggen. Hoe langer de voeding in de maag blijft staan hoe groter de kans dat de voeding terug komt in de slokdarm. Dit kan als zuur ervaren worden (brandend maagzuur, oprispingen) omdat er al maagzuur in deze mengeling zit. Zo kan te weinig productie van maagzuur leiden tot zure oprispingen.
Een osteopaat onderzoekt de bewegelijkheid van uw maag en zijn omgeving.
https://en.wikipedia.org/wiki/Peritoneum#/media/File:Gray1035.png
Wij kijken of de bezenuwing van de maag goed vrij verloopt, en niet overprikkeld is. Dit doen we door zones waar knelpunten vaak voorkomen te onderzoeken en te behandelen.
Verder gaan we dieper in op voeding, in de mond, slokdarm, maag en darmen zit een slijmvlies. Dit slijmvlies beschermt de cellen van uw ingewanden. Als je lange periodes voeding of medicatie ingenomen hebt die een afbraak doet aan dit slijmvlies zullen je cellen beschadigd worden. Elke beschadiging zal hersteld moeten worden.
De ontsteking geeft afhankelijk van de plaats duidelijke of vage klachten.
De eerste fase van een herstelproces is de onstekingsfase. Bij ontsteking zal uw lichaam dode of beschadigde cellen weghalen om in een latere fase te vervangen met nieuwe gezonde cellen. De ontsteking geeft afhankelijk van de plaats duidelijke of vage klachten. Het is belangrijk niet te lang of niet te veel in deze onstekingsfase terecht te komen. Daarom geven wij advies hoe je zorg kan dragen voor uw slijmvliezen.
Verder gaan oprispingen vaak gepaard met emotionele stress (ook metabole / chemisch of mechanisch stress kan zoals hierboven beschreven een oorzaak zijn van maagklachten.)
Pijn naast de wervelkolom net onder schouderbladen en aan de onderkant van de schedel kan respectievelijk het gevolg zijn van de orthosympatische en parasympatische bezenuwing van de maag dat naar deze regio’s loopt. De maag de maag signaleert problemen en deze regio’s gaan bij chronische overprikkeling gaan reageren.
https://www.msdmanuals.com/en-nz/home/brain,-spinal-cord,-and-nerve-disorders/autonomic-nervous-system-disorders/overview-of-the-autonomic-nervous-system
Daarom krijgen mensen met maagklachten ook vaag een diagnose nek- schouderklachten.
Elke patiënt is verschillend en bij pathologische situatie is vaak een nauwe samenwerking met de arts nodig.
Bent u arts en heeft u vragen zijn wij bereikbaar via Siilo.
